1 List Jana, 1

Biblia Tysiąclecia

1 [To wam oznajmiamy], co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce -

2 bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione -

3 oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem.

4 Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

5 Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności.

6 Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą.

7 Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.

8 Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy.

9 Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.

10 Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.




Versículos relacionados com 1 List Jana, 1:

Rozdział 1 z 1 Świętego Jana odnosi się do znaczenia wyznania grzechów i przebaczenia, a także natury Boga i potrzeby chodzenia w świetle i prawdzie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami, w kolejności bliskości rozdziału:

Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi; ale to, co wyznaje ich i pozostawi miłosierdzie”. Ten werset podkreśla znaczenie wyznania grzechów i potrzeby porzucenia ich w celu otrzymania miłosierdzia.

Psalm 32:5: „Przyznaję się do mojego grzechu i mojej niegodziwości, których już nie ukrywam. Powiedziałem, wyznam Panu moje przestępstwa; a ty wybaczyłeś winę mojego grzechu”. Ten werset mówi o radości i uldze, która wynika z wyznania grzechów i przebaczenia Bożego.

Izajasza 1:18: „Chodź i powiedzmy, powiedz Panu; nawet jeśli twoje grzechy są jak szkarłatne, staną się białe jak śnieg; chociaż są czerwone jak Carmesim, staną się jak biała wełna”. Ten werset podkreśla miłosierdzie i przebaczenie Boga, które przekształca nasze grzechy w czystość.

Jana 8:12: „Rozmawiał do nich, bo Jezus znów mówiąc: Jestem światłem świata; który podąża za mną, nie będzie chodzić w ciemności, ale będzie miał światło życia”. Werset ten odnosi się do idei chodzenia w świetle i prawdzie, która została omówiona w 1 St. Jan 1.

1 Jana 3:5: „Wiesz też, że objawił się grzechami; i nie ma w nim grzechu”. Werset ten podkreśla naturę Chrystusa jako Zbawiciela, który bierze nasze grzechy i oczyszcza nas.


Rozdziały: