Księga Psalmów, 132

1. Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:

2. o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:

3. Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,

4. nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,

5. póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba.

6. Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.

7. Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!

8. Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!

9. Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!

10. Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!

11. Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: [Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.

12. Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.

13. Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:

14. To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.

15. Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.

16. Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.

17. Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca!

18. Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.