1 Widzenie Abdiasza. Tak rzekł Pan Bóg przeciw Edomowi. Wieść usłyszeliśmy od Pana, a posłaniec wysłany został do narodów: Powstańcie! Podniesiemy się przeciwko niemu. Do boju!
2 Spójrz! Małym uczyniłem cię wśród narodów. Wzgardzony jesteś ogromnie.
3 A pycha serca twego zwiodła ciebie, który mieszkasz w jaskiniach skalnych, który na wysokości założyłeś swoją siedzibę, który mówisz w swym sercu: Któż mię strąci na ziemię?
4 Choćbyś wzniósł się jak orzeł, i choćbyś nawet między gwiazdami założył swoje gniazdo - stamtąd Ja strącę ciebie - wyrocznia Pana.
5 Jeśli złodzieje wtargną do ciebie albo rabusie w nocy, jakże bardzo zostaniesz złupiony! Czyż nie zrabują, ile tylko zdołają? Jeżeli winobrańcy przychodzą do ciebie, czyż zostawią cokolwiek?
6 Jakże mocno obszukają Ezawa; przetrząsną jego tajemne skarbce!
7 Aż do granicy pędzić cię będą. Wszyscy sprzymierzeńcy cię zwiodą. Oszukają cię przyjaciele twoi. Ci, którzy jedzą chleb twój, zastawią sidła pod twoje nogi. Nie ma on roztropności.
8 Czyż nie stanie się w owym dniu - wyrocznia Pana - że wygubię mądrych z Edomu i zrozumienie z góry Ezawa?
9 I porażeni zostaną mocarze twoi, Temanie! Albowiem wycięty zostanie [wszelki] człowiek z góry Ezawa - z powodu zbrodni.
10 Z powodu gwałtu wobec brata twego, Jakuba, okryje cię hańba i wycięty zostaniesz na wieki.
11 W dniu, gdy stanąłeś przeciwko niemu, w dniu, gdy wrogowie w niewolę brali jego wojska, a cudzoziemcy wkraczali w jego bramy i o Jerozolimę los rzucali - także ty byłeś jak jeden z nich.
12 Nie ciesz się widokiem brata twego w dzień jego nieszczęścia! I nie wyśmiewaj się z synów Judy w dzień ich upadku! I nie pysznij się chełpliwymi słowami w dzień ucisku!
13 Nie wdzieraj się w bramę ludu mojego w dzień jego klęski! Nie ciesz się także ty widokiem jego nieszczęścia w dzień jego klęski! I nie wyciągaj rąk po jego bogactwa w dzień jego klęski!
14 I nie stawaj na rozstaju dróg dla wygubienia jego ocalonych! Ani nie wydawaj pozostałych z niego przy życiu w dzień ucisku!
15 Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom. Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie: [odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę.
16 Albowiem jak wy piliście na świętej mojej górze, tak pić będą wszystkie narody bez wytchnienia; i pić będą, i wyliżą do dna, i będą, jak gdyby nie były.
17 Lecz na górze Syjon będzie ocalenie i będzie ona święta, a dom Jakuba posiądzie tych, którzy go złupili.
18 I stanie się dom Jakuba ogniem, a dom Józefa płomieniem, dom zaś Ezawa słomą: i rozpalą się przeciwko nim, i pożrą ich, a nie zostanie nawet szczątku z domu Ezawa - gdyż Pan powiedział.
19 I posiądą Negeb, górę Ezawa, i Szefelę, kraj Filistynów, i posiądą ziemie Efraima i ziemie Samarii, a Beniamin posiądzie Gilead.
20 Wygnańcy zaś tego wojska z synów Izraela posiądą Kanaan aż do Sarepty, wygnańcy zaś z Jerozolimy, którzy przebywają w Sefarad, posiądą miasta Negebu.
21 I wkroczą ocaleni na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa. I będzie dla Pana królestwo!
Versículos relacionados com Księga Abdiasza, 1:
Księga Abdias składa się tylko z jednego rozdziału i jest przesłaniem wyroku przeciwko Edomowi ze względu na jego wrogość i przemoc wobec ludności Izraela. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Abdias 1:
Exodus 17:16: „Albowiem powiedział: Pan Pan przysięgał, że będzie wojna Pana przeciwko Amaleque z pokolenia na pokolenie”. Wojna między potomkami Jacoba i Ezu (od której Edom sięga czasami biblijnymi. Werset exodus pokazuje, że wojna ta została zainicjowana przez sam Pan i że będzie walcząca z pokolenia na pokolenie.
Jeremiasz 49:14: „Słyszano wiadomość od Pana przeciwko Edomowi, a w Seir słyszę wiadomość”. Jeremiasz prorokuje przeciwko Edomowi, ogłaszając, że zostanie zniszczony jako jeden z sąsiednich narodów Izraela, który sprzeciwił się Bogu i Jego ludu.
Ezechiel 35:5: „Na wieczną wrogość, którą masz, i dałeś dzieciom Izraelowi drucie miecza w czasach nieszczęścia, w czasach ostatecznej niegodziwości”. Ezechiel również prorokuje przeciwko Edomowi, mówiąc, że była bezwzględnym wrogiem Izraela i zostanie za to ukarana.
Psalm 137:7: „Pamiętaj, Panie, dzieci Edomu w dniu Jerozolimy, który powiedział: odkryłem to, odkryłem to do jego fundamentów”. Ten Psalm przypomina cierpienie narodu żydowskiego na wygnaniu babilońskim i twierdzi, że Edomici cieszyli się upadkiem Jerozolimy i zachęcali do ich zniszczenia.
Obadiah 1:21: „A on będzie zbawicielami na górze Syjonu, aby osądzić wzgórze Ezau, a królestwo będzie Pana”. Ostatni wiersz książki Obadiaha prorokuje ostatnie zwycięstwo Izraela nad Edomem i Wniebowstąpieniem Pana jako króla na całej ziemi.
Capítulos: